Eenzaam hart.
Veel mensen ervaren eenzaamheid in hun leven. Eenzaamheid kent verschillende gezichten. Je kunt eenzaam zijn omdat je (letterlijk) alleen bent, maar je kunt je ook eenzaam voelen ondanks veel mensen om je heen. Je kunt je eenzaam voelen in een relatie. Het is heel verdrietig als je na een veelbelovend begin vol liefde en hartstocht, vol hoop en vertrouwen in een liefdevolle toekomst samen, op een punt aan kunt belanden waarop je je eenzaam voelt in de relatie met je partner. Hoe kun je dat veranderen als communiceren niet meer lukt?
In mijn boek ‘Eenzaam hart’ ervaart Lieke diezelfde eenzaamheid in haar huwelijk met Frank. Maar dan verandert alles: een ongeluk laat hun leven instorten. Frank raakt ernstig gewond. Hij krijgt het Locked-in Syndroom en kan niet meer thuis blijven wonen. Lieke blijft Frank trouw. Op hun trouwdag heeft ze Frank immers trouw belooft, in goed en kwade dagen. Maar haar eenzaamheid wordt alleen maar groter.
En wat te denken van Franks eenzaamheid? Hij kan zich niet meer bewegen, maar er niets mis met zijn verstand. Hij kan zich alleen uiten via een computer. Zijn eenzaamheid is immens en van een diepte die wij ons niet voor kunnen stellen.
Gerco is de derde hoofdpersoon in mijn boek. Hij is gescheiden. Zijn huwelijk met zijn ex-vrouw kenmerkte zich door eenzaamheid. Hij zou graag weer een relatie willen, maar hij heeft het gevoel dat het niet voor hem is weggelegd. Ook hij is eenzaam.
Over deze drie eenzame harten gaat mijn boek. Ik geloof dat God weet heeft van onze eenzaamheid. Van het gevoel dat je je van mensen en van God verlaten kunt voelen. In Jezus heeft God dat aan den lijve ervaren aan het kruis, waar Jezus riep: ‘Mijn God, mijn God, waarom hebt U mij verlaten.’
In mijn boek wil ik mijn lezers bemoedigen met Psalm 23, met name vers 4: ‘Zelfs al ga ik door een dal van diepe duisternis, ik vrees geen kwaad want U bent bij mij. Uw stok en Uw staf die vertroosten mij.’
De Psalm gaat over een herder die zorgt voor zijn schapen. Hij beschermt ze, leidt ze naar waterbronnen, zorgt voor voldoende voedsel en zorgt ervoor dat ze op tijd rust nemen. Hij verzorgt hun wonden en haalt de klitten en distels uit hun vacht. Ook leidt hij zijn schapen van kaalgevreten weidegronden naar weidegronden waar vers gras is. Om daar te komen moet de kudde door een donker dal. Een goede herder inspecteert eerst de plekken waar hij zijn schapen doorheen wil leiden. Dus ook de weg door het donkere dal. In het dal, waar het donker is en de duisternis de schapen angst aanjaagt, tikt de herder met zijn staf op de grond om te laten weten dat hij er is. Ze zijn niet aan hun lot overgelaten. Hij is erbij.
Het beeld van de herder staat symbool voor God. Hij is onze Goede Herder. Zoals een herder zorgt voor zijn schapen, zo zorgt God voor ons. Soms moeten wij ook door een donker dal heen in ons leven. Het dal van ziekte, werkloosheid, echtscheiding, gepest worden, eenzaamheid. Het dal draagt verschillende namen. In dat dal waar we ons angstig voelen, alleen, verward, boos, tikt God met Zijn staf op de grond. Het tikken van Zijn staf kan van alles zijn: een kaartje op het goede moment, een preek voor juist dat moment, een lief berichtje, een lied op de radio. We zijn niet aan ons lot overgelaten. Hij is erbij, ook in de diepste duisternis.
Ik schreef net: Een goede herder inspecteert eerst de plekken waar hij zijn schapen doorheen wil leiden. Het ultieme beeld hiervan is Jezus die voor ons door het dal van de dood is heengegaan. Ik hoop dat mijn boek mensen die eenzaamheid ervaren, of andere pijn, bemoedigd mogen worden. Ook al lijkt het zo, we zijn nooit alleen.
Op de foto’s zien we enkele plekken die ook in mijn boek voorkomen. De Veenhoop is een bestaand dorp op 10 kilometer afstand van Drachten. Het is erg bijzonder om vanuit Drachten op korte afstand zomaar in een prachtig stukje natuur aan te belanden. De boerderijcamping van Gerco bestaat niet echt, die heb ik verzonnen. Op de laatste avond van Liekes vakantie op Gerco’s camping maken ze samen een wandeling door de Bonnebuskepetten. Het is een natuurgebied vlak naast De Veenhoop. Het is een prachtig stukje! Net als de Kraanlannen aan de andere kant van De Veenhoop. Mocht je in de gelegenheid zijn om De Veenhoop te bezoeken, neem de tijd om hier te wandelen! En als je mijn boek gelezen hebt, herken je misschien waar Gerco en Lieke zijn geweest.
