• De Veenhoop


    Knop
  • De Veenhoop


    Knop
  • Het watergemaal

    Het  watergemaal

    Knop
  • Hier wandelen Gerco en Lieke

    Hier wandelen Gerco en Lieke

    Knop
  • Schrijf uw onderschrift hier
    Knop
  • Titel dia

    Schrijf uw onderschrift hier
    Knop

Eenzaam hart.


Veel mensen ervaren eenzaamheid in hun leven. Eenzaamheid kent verschillende gezichten. Je kunt eenzaam zijn omdat je (letterlijk) alleen bent, maar je kunt je ook eenzaam voelen ondanks veel mensen om je heen. Je kunt je eenzaam voelen in een relatie. Het is heel verdrietig als je na een veelbelovend begin vol liefde en hartstocht, vol hoop en vertrouwen in een liefdevolle toekomst samen, op een punt aan kunt belanden waarop je je eenzaam voelt in de relatie met je partner. Hoe kun je dat veranderen als communiceren niet meer lukt?


In mijn boek ‘Eenzaam hart’ ervaart Lieke diezelfde eenzaamheid in haar huwelijk met Frank. Maar dan verandert alles: een ongeluk laat hun leven instorten. Frank raakt ernstig gewond. Hij krijgt het Locked-in Syndroom en kan niet meer thuis blijven wonen. Lieke blijft Frank trouw. Op hun trouwdag heeft ze Frank immers trouw belooft, in goed en kwade dagen. Maar haar eenzaamheid wordt alleen maar groter.

En wat te denken van Franks eenzaamheid? Hij kan zich niet meer bewegen, maar er niets mis met zijn verstand. Hij kan zich alleen uiten via een computer. Zijn eenzaamheid is immens en van een diepte die wij ons niet voor kunnen stellen.

Gerco is de derde hoofdpersoon in mijn boek. Hij is gescheiden. Zijn huwelijk met zijn ex-vrouw kenmerkte zich door eenzaamheid. Hij zou graag weer een relatie willen, maar hij heeft het gevoel dat het niet voor hem is weggelegd. Ook hij is eenzaam.


Over deze drie eenzame harten gaat mijn boek. Ik geloof dat God weet heeft van onze eenzaamheid. Van het gevoel dat je je van mensen en van God verlaten kunt voelen. In Jezus heeft God dat aan den lijve ervaren aan het kruis, waar Jezus riep: ‘Mijn God, mijn God, waarom hebt U mij verlaten.’

In mijn boek wil ik mijn lezers bemoedigen met Psalm 23, met name vers 4: ‘Zelfs al ga ik door een dal van diepe duisternis, ik vrees geen kwaad want U bent bij mij. Uw stok en Uw staf die vertroosten mij.’

De Psalm gaat over een herder die zorgt voor zijn schapen. Hij beschermt ze, leidt ze naar waterbronnen, zorgt voor voldoende voedsel en zorgt ervoor dat ze op tijd rust nemen. Hij verzorgt hun wonden en haalt de klitten en distels uit hun vacht. Ook leidt hij zijn schapen van kaalgevreten weidegronden naar weidegronden waar vers gras is. Om daar te komen moet de kudde door een donker dal. Een goede herder inspecteert eerst de plekken waar hij zijn schapen doorheen wil leiden. Dus ook de weg door het donkere dal. In het dal, waar het donker is en de duisternis de schapen angst aanjaagt, tikt de herder met zijn staf op de grond om te laten weten dat hij er is. Ze zijn niet aan hun lot overgelaten. Hij is erbij.


Het beeld van de herder staat symbool voor God. Hij is onze Goede Herder. Zoals een herder zorgt voor zijn schapen, zo zorgt God voor ons. Soms moeten wij ook door een donker dal heen in ons leven. Het dal van ziekte, werkloosheid, echtscheiding, gepest worden, eenzaamheid. Het dal draagt verschillende namen. In dat dal waar we ons angstig voelen, alleen, verward, boos, tikt God met Zijn staf op de grond. Het tikken van Zijn staf kan van alles zijn: een kaartje op het goede moment, een preek voor juist dat moment, een lief berichtje, een lied op de radio. We zijn niet aan ons lot overgelaten. Hij is erbij, ook in de diepste duisternis.


Ik schreef net:  Een goede herder inspecteert eerst de plekken waar hij zijn schapen doorheen wil leiden. Het ultieme beeld hiervan is Jezus die voor ons door het dal van de dood is heengegaan. Ik hoop dat mijn boek mensen die eenzaamheid ervaren, of andere pijn, bemoedigd mogen worden. Ook al lijkt het zo, we zijn nooit alleen.


Op de foto’s zien we enkele plekken die ook in mijn boek voorkomen. De Veenhoop is een bestaand dorp op 10 kilometer afstand van Drachten. Het is erg bijzonder om vanuit Drachten op korte afstand zomaar in een prachtig stukje natuur aan te belanden. De boerderijcamping van Gerco bestaat niet echt, die heb ik verzonnen. Op de laatste avond van Liekes vakantie op Gerco’s camping maken ze samen een wandeling door de Bonnebuskepetten. Het is een natuurgebied vlak naast De Veenhoop. Het is een prachtig stukje! Net als de Kraanlannen aan de andere kant van De Veenhoop. Mocht je in de gelegenheid zijn om De Veenhoop te bezoeken, neem de tijd om hier te wandelen! En als je mijn boek gelezen hebt, herken je misschien waar Gerco en Lieke zijn geweest.



Schilderij 'De verborgen steen', geschilderd door Trea-Otten-Meijndert


In mijn boek zit een hoofdthema en een zijthema. Het hoofdthema heb ik hierboven uitgelegd. Het zijthema gaat over een schilderij dat door Trea Otten-Meindert is geschilderd. Ergens halverwege 'Eenzaam hart' herinnert Frank zich een preek van jaren geleden. De dominee preekte over het schilderij, dat we hier ook zien afgebeeld. Op het schilderij zien we een boom. Zo op het eerste gezicht is hij prachtig. Maar als je beter kijkt, zie je dat een deel van de boom is verdord. Het is kaal aan één kant. De oorzaak is een steen die ervoor zorgt dat de wortels niet voldoende voedingsstoffen uit de bodem op kunnen nemen. Omdat de steen onder de grond zit, kun je deze niet zien. Hij is verborgen en doet zijn verwoestende werk.


De boom is symbool voor ons leven. Zo op het eerste gezicht kan alles goed lijken, maar veel mensen hebben een deel in hun leven dat niet goed wil groeien. Misschien voelen we ons verdord, kaal, niet tot volledige volheid leven. Misschien zit er in de bodem van ons bestaan ook een steen. We zien hem niet, maar hij zit er wel. Stenen van eenzaamheid, trauma, of afwijzing bijvoorbeeld, waardoor een deel van ons niet goed kan groeien. Soms hebben we die steen er zelf neergelegd, soms heeft een ander dat gedaan. Soms weten we niet hoe die er is gekomen.


Trea heeft met haar schilderij hoop uit willen beelden. Want in de stam van de boom zien we een kruis gegraveerd. Jezus is gestorven aan het kruishout en heeft al onze pijn, al ons verdriet, al ons lijden gedragen. Door Zijn dood en opstanding heeft Hij de dood verslagen. Hij heeft ons nieuw leven gegeven. Je ziet het terug in de rode wortels, die door de steen heen groeien en leven geven aan de boom. Hieruit ontstaat nieuw leven: een nieuw takje. Een nieuw begin. God nodigt ons uit om elke steen uit ons leven aan Hem te geven. Hij wil ons bemoedigen, bevrijden, troosten en liefde geven.


Trea Otten heeft veel meer prachtige schilderijen geschilderd. Wil je meer weten, neem dan contact met haar op: trea.willem@gmail.com